بررسی میزان آگاهی و استفاده از دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در بین دستیاران تخصصی دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال ۹۲-۱۳۹۱

مقدمه: تـجربه بالینی با شواهد پژوهشی جهت ارتقای هرچه بیشتر کیفیت مراقبت‏های بالینی بیماران در سال‏های اخیر، تـرکیب شـده است. اهمیت آشنایی با دندانپزشکی مبتنی بر شواهد، جهت‏دهی برای انتخاب و استفاده از اطلاعات معتبر در میان تعداد زیاد مقالات، کتب و مراجع منتشر شده می‏باشد. این مطالعه به منظور تعیین میزان آگاهی و استفاده دستیاران بالینی، به عنوان یکی از مهمترین گروه‏های آموزش دهنده و آموزش گیرنده، از دندانپزشکی مبتنی بر شواهد صورت گرفته است. مواد و روش‏ها: این بررسی یک مطالعه مقطعی است که گروه هدف آن، 99 نفر از دستیاران تخصصی دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال 92-1391 بودند. داده‏ها توسط پرسشنامه‏ای که روایی محتوای آن به وسیله صاحبنظران و پایایی ثبات درونی آن با روش test, retest مورد تأیید قرار گرفت، جمع آوری گردید. داده‏ها توسط نرم افزار spss با ویرایش 5/11 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‏ها: نتایج نشان می‏داد که 96 درصد از دستیاران بر این باورند که به کار بردن دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در مراقبت از بیماران، نتایج بالینی بهتری را برای آنان به دنبال دارد؛ این در حالی است که فقط حدود 5 درصد آنان به صورت معمول از دندانپزشکی مبتنی بر شواهد در کارهای بالینی خود استفاده می‏کردند. نتیجه گیری: نتایج این بررسی نشان داد که دستیاران تخصصی با وجود نگرش مثبت نسبت به دندانپزشکی مبتنی بر شواهد و دسترسی به اینترنت جهت تصمیم گیری بالینی، عملاً از پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده نمی‏کنند و همچنین از سایت‏های تخصصی مبتنی بر شواهد بی‏اطلاع و یا کم اطلاع هستند. به دلیل اهمیت این گروه در تصمیم گیری‏های بالینی و همچنین آموزش رده‏های پایین‏تر، نیاز مبرمی به اصلاح کوریکولوم آموزشی احساس می شود.